Bunun bilincinde olmak güzel bir his.. Hesapsız, çıkarsız lâkin kontrollü sevmeli... Verilen sevginin beklenen bir karşılığı katîyyen olmamalı. Yalnız öyle çok severken de kontrolden çıktığında bunun adı sevgiden çok bağımlılık oluyor. Bağımlı olduğunu nasıl mı anlarsın?
Herhangi bir hatasını görmüyorsan... Seven hatayı görür lâkin görmezden gelir yâhut düzeltmeye çalışır. Bağımlıya göre ise, sevdiği ne yaparsa yapsın mütemâdiyen doğru tarafı vardır.
Bağımlı mantığını yeri geldiğinde bile kullanamaz. O'nsuz yaşamak ihtimâlini bile düşünemez. Hâlbuki hayat bu, her şey bizler için... Dün canım ciğerim dediklerimiz bugün yanımızdalar mı? bugün yanımızda olanlar yarın olacaklar mı? Endişelenmek lüzumsuz. Mühim olan yarın da hayatımızda olması için O'na bağımlı değil bağlı kalmak ve buna göre yaşamak.
Gelelim bağlı kalmaya... Adı üzerinde; kurduğun o bağı kaybetmemek. İki kişilik düşünmek, iki kişilik karar almak, lâyık olmak ve O'na da bütün bunları yapabilmesi için şanslar vermek, ki tek taraflı olarak işler bağımlılık boyutuna varmasın.
Sanırım bu işte bahsettikleri ''ince çizgi'' tam olarak da burada saklı.
Bağımlı kalma; bağlı kal...
O'nsuz yaşayamamanın endişesi ile değil; O'nunla yaşayabilmenin huzurunun farkında ol...
